از هفته نوزدهم لیگ برتر والیبال کشورمان عصر چهارشنبه شهرداری اورمیه در سالن شهید اقدمی تبریز مهمان همنام تبریزی خود بود. حضور هواداران اورمیه‌ای در این دیدار و تشویقهای توامان آن‌ها با میزبانان تبریزی شامل هردو تیم می‌شد. یداله کارگرپیشه نیز با حضور در سکو در کنار دوستان و همبازیان دهه ۵۰ تبریزی خود می‌خواست جوی آرام بر بازی القاء کند و رفاقت‌ها را یادآور شود که تنها ماندنی روزگار، همین خاطرات خوب گذشته‌هاست و بس. ولی همزمان با این دوستی‌ها او خود بهتر از همه، تقابل و رقابت دیرینه والیبال اورمیه و تبریز را می‌دانست. علاوه بر حساسیت‌های والیبالی همیشگی این دو شهر، جایگاه دو تیم در جدول رده‌بندی نیز بر این دیدار سنگینی می‌کرد. اورمیه در سودای پلی‌آف و تبریز برای بقاء می‌جنگید به ویژه که با عدم راهیابی تیم مقاومت بسیج تبریز به مرحله پلی‌آف لیگ دسته یک، تنها امید تبریزی‌ها برای حضور در والیبال برتر سال آتی همین شهرداری تبریزاست. به همه این‌ها اضافه کنید رقابت اورمیه‌ای‌هایی که بعضیشان با دلخوری از تیم شهرشان کوچ ودر اردوگاه رقیب توپ می‌زنند و در فکر انتقام باخت دور رفت از تیم شهرشان و اثبات شایستگی‌شان هستند. کری‌خوانی بین بازیکنان هم جزء جدانشدنی و جذاب چنین دیدارهایی است. تقابل مربیان جوان دو تیم یکی از مهد والیبال اروپا صربستان و دیگری دستیار ولاسکو نیز بر جذابیت‌های این بازی افزوده بود.

ست اول: تبریزی‌ها که با انگیزه بسیار بازی را آغاز کردند توانستند با پاسهای هوشمندانه پاسور کهنه کارشان محمد عمده غیاثی بر بازی مسلط شوند. غیاثی با پاسهای لب آنتن، کریمی، سجادی و بوزیچ بوسنیایی را به خوبی تغذیه می‌کرد. دریافت‌های بد برزگری و رناتو که به دلیل مصدومیت امیر جایگزینش شده بود همانند بازی پیکان ابتکار عمل را از معروف گرفت. عادلی جوان که با مصدومیت نادی بالاخره به اوهم بازی رسیده بود موفق‌ترین بازیکن ما در این ست بود. او با سه امتیاز حمله و یک دفاع بازی خوبی ارائه داد. مصطفی‌وند هم بدون امتیاز حمله فقط سه دفاع داشت. این ست با حساب ۲۵بر۲۱ برای تبریز بود.

ست دوم: برخلاف انتظار، استرس بازیکنان با تجربه ما در این ست بیشتر از ست قبلی شد. وضعیت دریافت‌هایمان بهتر شده ولی ترس از دست دادن امتیاز در این بازی تمرکز معروف را گرفته بود. اصرار بی‌مورد او بر پاس‌های نامطمئن لب تور سرعتی، بارها و بارها مهاجمان ما را گرفتار دفاع دستان کشیده حامد رضایی و همبازیانش کرد. مصطفی‌وند علی‌رغم دفاع‌های خوب با ۵ حمله ناموفق ست ناامیدکننده‌ای را پشت سرگذاشت. در این ست مهاجمان قدرتی‌مان بهتر کار کردند ولی حمله‌های آنان نیز نتوانست خدشه‌ای بر برتری میزبان وارد آورد. برتری حریف در تمام پست‌ها مشهود بود. حامد رضایی سرعتی زن اورمیه‌ای تبریز با ۳ حمله و ۳ دفاع موفق برترین دفاع وسط این ست بود. سیدعلی سجادی نیز با ۷ امتیاز حمله تمام آبشارهای پیروت‌پور را بی‌اثر کرد تا این ست را نیز تبریزی‌ها ۲۶ بر۲۴ ببرند.

ست سوم: تغییر ارنج بازی از طرف جورجوویچ و توصیه‌های روحیه‌بخش او به رناتو که می‌بایست به دلیل تشدید مصدومیت برزگری، بدون یار جایگزین بازی را تا انتها به پیش می‌برد باعث شد او با اعتماد به نفس بالایی بازی کند. او امید دراگان در این بازی بود. سعید که حالا مطمئن‌تر پنجه می‌زد قدری فاصله پاس‌های سرعتی‌اش را از تور زیاد کرد تا مصطفی‌وند بتواند با تغییر مچ، اسپک‌های سرعتی‌اش را در منطقه ۱ بخواباند. پاس‌های متنوع دوسر- آنتن برای فرید، پایپ رناتو و اسپک‌های پشت خط پیروت‌پور، ۴ امتیاز حمله هاشمی – که جایگزین بوزیچ شده بود – و ۳ امتیاز حمله کریمی، دیگر اورمیه‌ای تیم تبریز را خنثی کرد. پبروت‌پور با ۷ امتیاز بازی خوبی را به نمایش گذاشت تا مهمان، این ست را ۲۵ بر۲۲ از آن خود کند.

ست چهارم: این ست را باید گیم اشتباهات شهرداری تبریز نامید. با جاخالی سعید معروف و اعلام خطای او از طرف کاظمی داور اول این دیدار و اعتراضات او، قدری آرامش بازی روبه تقابل گذاشت. غیاثی با اعتراضات تندش ابتدا با کارت زرد و سپس با کارت قرمز جریمه شد تا ست چهارم را از بیرون نظاره‌گر بازی باشد. با جایگزینی پزشکی همگان تفاوت پاس‌های او با غیاثی را دیدند. پاس‌های کشدار و بلند پزشکی را مهاجمان تبریز یا به بیرون زدند و یا برسینه تور کوبیدند تا این ست بدون فعل و انفعال خاصی و فقط با سرویس‌های خوب رناتو، فرید و مصطفی‌وند و ۵ امتیاز ساعدی که لیبروی تبریز داد در یک ست بی‌روح و متفاوت از بازی جنگنده دو تیم در دیگر ستها با حساب ۲۵ بر ۱۷ به نفع اورمیه تمام شود.

ست پنجم: در ماراتن ست پنجم پیروت‌پور ومعروف در کنار بازی خوب دیگر یارانشان، بی‌نظیر بودند. این ست که افت و خیز بسیاری داشت ابتدا با برتری ۸ بر ۵ اورمیه دنبال شد ولی چند دفاع خوب از حامد رضایی تبریزی‌ها را ۱۲ بر ۱۰ پیش انداخت. اما هنرنمایهای پیروت‌پور که در این ست به عنوان مطمئن‌ترین اسپکر ما، تنها انتخاب سعید در روی تور بود، با چشمان باز، خوب از دفاع حریف امتیاز گرفت و یک تنه با کسب ۸ امتیاز همانند بازی دور رفت با متین ورامین ستاره تیمش شد. به میدان آمدن دوباره بوزیچ نیز نتوانست گره از کار احمد مساجدی مربی این روزهای تیم تبریزی بگشاید و این ست نفس‌گیر با نتیجه ۱۸ بر ۱۶ و در نهایت بازی ۳ بر ۲ به نفع مهمان اورومی به پایان رسید.

جمع بندی: تیم شهرداری تبریز با بازی خوب، جدال پایاپایی را واگذار کرد. شاید تغییرات مکرر مربیان این تیم تمرکز بازیکنان را گرفته باشد ولی آنچه که مسلم است آنها بهتر از هفته‌های گذشته توپ می‌زنند و قطعآ جایگاهشان دهمی جدول نیست و امید که در هفته‌های پایانی بتوانند نتایج بهتری بگیرند. برتری دفاعی این تیم تا اواسط ست سوم نکته بارز تیم تبریز بود. آنها با دفاعشان یا توپ‌ها را به امتیاز تبدیل کردند یا با زخمی کردن توپ‌ها آن را در انتهای میدان جمع و با آبشارهای منطقه ۴ سجادی، حمله‌های موثری ترتیب دادند. سجادی با کسب ۱۷ امتیاز حمله و ۱ امتیاز سرویس امتیازآورترین بازیکن تیمش بود. حامد رضایی نیز با کسب ۹ امتیاز حمله و ۸ دفاع بهترین مدافع و سرعتی‌زن این دیدار بود و افسوس ما که چرا در تیم شهرش توپ نمی‌زند. مهدی کریمی هم با ۱۶ امتیاز بازی متوسطی ارائه داد. بوزیچ هم ۶ خطای سرویس داشت. حساسیت‌های این بازی تا اواخر ست سوم، به شدت بر بازی بازیکنان ما سایه افکنده بود. با گذشت زمان بازیکنان ما به خود آمدند. تغییر ارنج بازیکنان از طرف کادرفنی برتری روی تور تبریزی‌ها را به نفع ما تغییر داد تا دراگان نشان دهد بازی‌خوان خوبی است و به راحتی می‌تواند روند بازی را تغییر دهد اگر نیمکت خوبی داشته باشد. تعویض‌های به موقع جورجوویچ و سرویس‌های موثر وحید سیدعباسی در مواقع حساس، به داد تیم رسید. دو ضربه پایپ رناتو نوید به کارگیری این تاکتیک موثر و غافلگیر کننده در بازی یکشنبه متین ورامین را می‌دهد. پیروت پور با کسب ۲۷ امتیاز بازی پرفروغی را ارائه کرد و عنوان امتیاز آورترین بازیکن دیدار بود. مصطفی‌وند نیز با ۷ امتیاز دفاع پس از رضایی قرار گرفت. رناتو با ۱۳ امتیاز حمله و ۵ امتیاز سرویس، شروع‌های خوبی داشت ولی با دریافت‌های ضعیف قدری کارمان را سخت کرد. دو تیم جمعآ ۲۵ سرویس عمومآ موجی را خراب کردند که برای این نوع سرویس، آمار تکان دهنده‌ای است!

حضور گرم هواداران والیبال اورمیه در تبریز بر زیبایی‌ها و جذابیت‌های بازی افزوده بود و بازی‌های والیبال شهرداری تبریز را که عمومآ در فضای نه چندان پرشور و حال برگزار می‌شود را شور و حال اورومی بخشیده بود. ضمن تقدیر و تشکر از این عزیزان به استقبال بازی حساس یکشنبه با متین ورامین می‌رویم تا با آماده شدن مصدومان، “سه گام” نهایی برای رسیدن به پلی‌آف را محکم برداریم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: